Page 81 - VBK-magazine-99

Niet altijd even leuk een goed ritme. vissers kregen groen licht van onze bekende Maar na 21 jaar kennen we elkaar al goed,
Soms vind ik het niet altijd even leuk om Maar sinds corona zijn intrede deed in onze viroloog. die visser en ik.
een vissersvrouw te zijn… leefwereld is er toch wat veranderd. In de Gezien het feit dat ik veel thuis was van Hij ziet in dat ik hem af en toe nodig heb en
Vroeger werd al eens gelachen met het eerste weken van de lockdown mocht er mijn werk en zo dus bij ons visserskind blijft op die momenten thuis bij mij.
feit dat mijn visser zijn domicilie beter op niet gevist worden. Ik bleef lange tijd thuis kon blijven, kon mijn visser weer ten volle Ik zie in dat hij dat vissen, de rust aan het
de visput zou laten zetten. De uren, dagen van mijn werk en genoot van de tijd thuis genieten op zijn tweede thuis. En ik viel water en de adrenaline bij het vangen nodig
en nachten die hij daar spendeerde waren met mijn visser. In de week was ik ‘s avonds een beetje in een zwart gat. Ik was jaloers heeft en gun hem dat.
meer dan thuis. En dat was oké. en ‘s nachts nog wel alleen, overdag zag ik op die visput. Ik was jaloers op vriendinnen En zo voelen en vullen we elkaar perfect
Toen kwam de vissersbaby en ging mijn hem wel veel en de weekends waren feest. en collega’s van wie hun man elke avond aan!
visser ook met de vaste nachtshift werken. Ik was niet meer alleen en dat voelde goed. en nacht bij hen is, die geen compromis
Dat veranderde veel. Toch probeerden we Ik besefte dat ik dat gemist had en ook wel moeten sluiten (daguitstap of dagje vissen).
zoveel mogelijk vismomenten in te plannen nodig had. Ik genoot. Ik had het idee dat mijn leven alleen maar Vissersvrouw
voor mijn visser. En na een tijdje vonden we Maar de regels werden versoepeld en de rond dat vissen draaide.

DOOR DE OGEN VAN

De Vissersvrouw

81