Page 70 - VBK_Magazine_97

je tot 10 mm gereduceerde 22 mm boilies.
De boilies moesten dus worden ingepakt
wilde je nog zeker zijn dat je effectief lag
te vissen.
Op mijn middelste hengel had ik een lang-
durig gesoakte boilie bevestigd en ik zou
deze als single hookbait vissen op een
grote richel. De andere hengels werden
standaard voorzien van het nodige voer.
Het was iets na middernacht toen deze
hengel uit de startblokken schoot. Na een
korte dril kon ik eindelijk mijn net nog eens
nat maken. Zou deze methode misschien
meer vis kunnen opleveren? De volgende
sessie ging er weer een single op de grote
richel. Tot mijn verbazing bleef deze hengel
de gehele nacht stil. Het waren de andere
hengels die karpers op het droge brach-
ten. De rechtse hengel beet de spits af en
na een dril van ruim 30 minuten kon ik het
net schuiven onder de absolute parel van
de plas. Op het water liggen enkele grote
boeien van de plaatselijke zeil- en surfclub.
Ik moest met momenten vol in de hengel Heylakkerparel
gaan hangen om ze weg te trekken van
zo’n boei. Ze is tijdens de dril niet meer als De vissen hadden zich maanden tegoed kwam. Het was de prachtige ‘Pineapple’, “Wat ga jij doen, het is toch veel te laat om
20 meter van de boei verwijderd geweest. gedaan aan het rijkelijke banket van kreef- ooit zo genoemd door Joan, de vrouw van nog naar de Surf te gaan”, zei een stem in
Mijn sessie kon al niet meer stuk. ten en mosselen. Het voordeel hiervan was Steve Briggs, die mijn motivatie een stevi- de verte, maar daar had ik geen oren naar.
Enkele uren later gaat ook de linkse hengel wel dat ze op topgewicht zaten en in prima ge boost gaf.
er vandoor. Zijn ze dan nu eindelijk wakker conditie waren. De VBK-meeting was gewoontegetrouw Beukende zuidwester
geschoten? weer een plezierig weerzien met beken- De omstandigheden schreeuwden karper
Het weekend erna komen er weer 2 kar- Geen braspartij voor mij den. ’s Avonds stond het jaarlijkse perso- en het was bijna 03.00 uur toen ik de ba-
pers mijn richting uit en ik dacht echt dat December, mijn favoriete maand, stond neelsfeest op het programma dus ik kon reel achter me toetrok. Drie hengels wer-
we vertrokken waren voor een spetterend voor de deur en de weergoden waren niet te lang blijven. Het feest was zoals ge- den achter het talud geworpen. De wind
najaar. We waren immers nog maar begin ons nog eens gunstig gezind met zachte woonlijk weer goed, veel eten en drinken, was ondertussen zo sterk dat ik de boot
september. Ieder najaar, als het wier be- temperaturen en stevige zuidwesters. De alhoewel ik het rustig hield met de drank. wijselijk op het droge liet. Het zou onver-
gint af te sterven, komt er voor de karpers jaarlijkse VBK-meeting stond weer op het Niet mijn gewoonte, maar buiten was de antwoord zijn om nu het water op te gaan.
een berg natuurlijk voedsel vrij. Toen ik een programma, maar door andere verplichtin- zuidwester aan kracht aan het toenemen, Een twintigtal boilies werden verspreid
berg wier uit het water moest halen dat gen moest ik in de late namiddag al terug dus het water lonkte. over de 3 rigs en ik kroop vol adrenaline in
was aangespoeld op de stek wist ik eigen- naar huis. Geen braspartij voor mij dit jaar! Ik wou zo snel mogelijk naar huis, maar de slaapzak. Van slapen kwam er niet veel
lijk al dat het weer zeer moeilijk zou gaan De dag voor de meeting had ik verlof ge- mijn wederhelft had niet veel zin om te in huis. Ik dommelde af en toe in om dan
worden. Het wier krioelde van kreeften en nomen om toch nog maar een nachtje te vertrekken. Het was uiteindelijk 02.00 uur weer wakker te schieten bij een felle wind-
mosseltjes, een banket voor de karpers. De kunnen meepikken. Met milde temperatu- voordat ik terug naar huis reed. Eénmaal stoot. Plots, uit het niets, ging de soundbox
rest van september werd er dan ook vrolijk ren en een stevige wind was het eigenlijk thuis nam ik mijn vistas, wat eten en drin- in meltdown. De middelste hengel stond
verder geblankt. Ook oktober en november ideaal visweer. Het duurde tot ’s morgens ken, boilies en ontdeed ik me van die stijve te stuiteren in de steunen. De zuidwester
bleven de rigs onaangeroerd. vroeg voordat er leven in de brouwerij kleren en sprong in mijn visplunje. beukte op de kant waar ik tot mijn middel

De prachtige ‘Pineapple’, ooit zo gedoopt door Joan, de vrouw van Steve Briggs

70