Page 71 - VBK_Magazine_97

De schemering bracht verlossing In de golven kwam een zwaar beschubd vissenlijf naar boven

in het water stond. Voor mij draaide mijn Nieuwjaarsborrel Terwijl iedereen aan de overkant zijn roes
tegenstander rondjes achter het talud. Na De karpers hadden duidelijk nog geen zin nog lag uit te slapen werd ze op de gevoe-
een kwartiertje geven en nemen verscheen om in wintermodus te gaan. Er kwamen lige plaat gezet. De er opvolgende week
ze voor de eerste keer tussen de golven. nog regelmatig vissen op kant. Eind de- verspeel ik nog een vis aan een obstakel.
Een grote spiegel deed me trillen op mijn cember is er de jaarlijkse nieuwjaarsborrel, Door de felle wind was het moeilijk om bo-
benen. Eénmaal ze in het net verdween een schrans- en zuippartij eigenlijk op de ven het obstakel te geraken en te blijven.
stopte het trillen voor even. Bij verdere Surf. Dit jaar zou ik echter niet deelnemen Het gevolg was dat ik mijn hengel overtrok
inspectie zag ik de onmiskenbare flank aan de festiviteiten en na enkele pinten en de vis zich van de haak ontdeed. Ach ja,
van ‘Zohra’. Ze had zich duidelijk tegoed verdween ik naar de beoogde stek. Het you win some, you lose some!
gedaan aan het rijkelijk aanwezige natuur- bleef de hele nacht stil op de muziek en lie-
lijke voedsel. Ze zag er zwaar, heel zwaar deren die weerklonken vanaf de overkant Robby Swennen
uit. Enkele maanden voordien had ik haar na. De schemering bracht die verlossen-
nog op de foto gezet voor Ronny, toen een de aanbeet met zich mee. Ik dacht dat een
krappe veertiger. Nu was ze een pak zwaar- zeelt of brasem zich had geprikt aan mijn
der. Een nieuw topgewicht zelfs! rig, maar na het oppakken van de hengel
werd die gedachte snel overboord gegooid.
Zwaar beschubd De karper zwom ongestoord langs het
vissenlijf talud en ik werd verplicht om te volgen
Een tweetal uren later vertrekt ook de lin- met de boot. Eénmaal boven de vis kwam
kerhengel. Ik moet een veertig meter langs ze snel naar de oppervlakte. Een geblokte
de oever waden om haar achter het talud spiegel verdween in de mazen van het net.
uit te krijgen. Ze had totaal geen zin om
omhoog te komen, maar na wat aandrin-
gen uit een andere hoek kwam er toch be-
weging in de zaak. In de golven kwam een
zwaar beschubd vissenlijf omhoog. Daar
stond ik weer te trillen terwijl de golven
over de rand van mijn waadpak sloegen.
Dit zijn de momenten die bijblijven, die er
toe doen. Het bleek om de prachtige ‘Lex’
te gaan. Wat een ochtend, 2 absolute beau-
ties in het net. En dat terwijl ik normaal ge-
zien met een houten kop in bed zou liggen!

Theo was op de terugweg van de meeting
in Temse en zou nog even passeren om
foto’s te maken. Tijdens de foto’s bleef het
maar regenen, maar who cares?
Moe, drijfnat, maar voldaan reed ik terug
naar huis. “Was je niet beter lekker warm
thuis gebleven i.p.v. daar in de regen en
wind te gaan zitten”, vroeg ze toen ik thuis
binnenkwam?
Met een brede glimlach zei ik volmondig
“NEE!”

De onmiskenbare flank van ‘Zohra’

71