Page 50 - VBK-magazine-99
P. 50
eens - en omdat ik de situatie niet latere jaren getroffen door een flinke behalve de paar korte Frankrijksessies pop-up aan een Ronnie Rig moeten de
meester(es) kan, smijt ik als een halve sterfte na het uitzetten van kleine ben ik in België geen weekendvisserij klus klaren. Rechts hang ik er een duo
zot mijn viszootje in de bus en vertrek spiegeltjes. Slechts een handvol vissen gewend, ook geen socials. Dirk instal- uitgebalanceerde tijgers aan en die
zonder boe of ba. Gelukkig kunnen we overleefde, veel leden vielen af en Dirk leert zich links op de stek en bevist een hengel komt tegen de
er nu om lachen, ik toch, hé baby :p Bouweraerts aka Bompa Moore, mijn bocht aan de overkant waar hij in de ‘Rattenkant’ aan te liggen. Die laat ik
Ik had een goed uurtje om af te koelen gastheer voor dit weekend, die zich weken ervoor succesvol was geweest. liggen tot er beet komt.
tijdens mijn rit naar de zogenaamde voortaan het Nutlot zou aantrekken Zelf mag ik rechts plaatsnemen en kan Het weer is ondertussen omgeslagen
Put van Nut. Het betreft hier een ver- moest, terug quasi van nul af aan ik rechtdoor tegen een partij obstakels op dat van de schaal van Evelien thuis
maard syndicaat dat vooral eind jaren beginnen. vissen, of een kansje in eigen kant en rond een uur of elf zoeken we al
’90, begin 2000 furore maakte in onze wagen. Door het aantal lijnen dat in onze ledikanten op. Ik zit nog maar
karperscene. Een visbestand om u Daltons het water zou liggen, zag ik die laatste net in mijn eerste slaap als de linkse
tegen te zeggen met een schub die Wanneer ik die middag al iets minder optie niet meteen zitten. Wel voerde ik een paar tuuten geeft. Niet twijfelen
zijn opmars naar de dertig kilo maakte opgefokt aankom, staat Dirk een een stekje in eigen kant voor het geval en hengel oppakken is onder deze
en ook een veertiger rijen/volschub praatje te maken met de Gust, de dat. Mijn linkerhengel ging recht naar omstandigheden de boodschap. Paar
die ik en half België wel eens in de voorzitter van de club, en diens de overkant, ik wisselde vlug naar een voorzichtige stappen achteruit, aan
handen wou. Helaas even onhaalbaar makkers. Slechts twee andere vissers gevlochten spoel om geen rek te heb- de andere kant voel ik een paar korte
als op die onschuldige jeugdige leeftijd aanwezig, een stel jonge gasten, wel ben. Hengeltoppen licht in de lucht, kloppen van een kopschuddende vis.
Pamela Anderson even op ’t strand vlak naast de stek waar wij gaan zitten, slip potdicht, achterste van de hengel Ook een paar niet noemenswaardige
van Oostende tegen ’t Baywatchlijf te de ‘Central’ genaamd. In februari had verankerd. Dirk stelde voor aan de staartslagen zijn merkbaar. “Een
lopen. Tickets waren gegeerd dat ’t ik al een eerste gastnachtje ooit op kruin van de boom te droppen, maar ik kleintje, ouwe! Een van je opzetters
geen naam had en je kwam er gewoon het water kunnen vissen, met mijn had het niet zo voor de diepte daar. In waarschijnlijk.”
niet tussen, zeker niet als jonge snotter makker Ivan De Ridder, en ondanks dat een moment van helderheid vraag ik De vis laat zich vrij makkelijk uit de
uit onze contreien. Het was er wel ik toen ingesloten zat kwam er na twee ‘m door te varen naar een plekje waar obstakels drillen, ook de eerste helft
een heel kleurrijke tijd met figuren uur vissen al een mooie dertiger op recent een andere boom verwijderd van de overkant tot over ’t middenrif
als ‘Bodycount’, een witgeschilderde de kant. Ik herinner me nog goed dat werd. “Ja daar Dirk, nog even rechtdoor, van de put verloopt feilloos. De vis
Robby Malfliet, de begindagen van CC ik die vis als een zak beton vanachter onder dat takje daar.” De bodem zag verandert wel een beetje van richting
Moore Benelux, en verhalen waar je het taluud dat ik beviste had moeten er op de dieptemeter schoon en hard en hoe dichter hij bij de kant komt, hoe
best een boek mee zou kunnen vullen. slepen en ook de rest van de dril zo uit, er was zelfs een vlak stukje aan meer hij wil uithalen en ook afzeilt.
Ik herinner me vooral een verhaal met verliep. Heel even dacht ik toen er al de het taluud. 2,70 meter diepte, dat is Mijn slip staat nog potdicht van dat
uitwerpselen waar het slachtoffer nog topvis van ’t water aan te hebben... de helft zo diep als de eerste optie. obstakelgedoe, maar het is tijd om
steeds het fijne niet van afweet, haha. Benieuwd wat ditmaal een volledig “Droppen maar, opa!” Een bak particles, mijn opponent wat bewegingsruimte
Helaas komt aan alle mooie liedjes een weekend geven zou. Door mijn drukke Live Systems en daarbovenop een te geven. In de miezerige regen zien we
eind en de gewezen turfput werd in leven ben ik meer van korte nachtjes en zelfgedraaide Dairy Supreme kurkbal in het schijnsel van onze koplampen de
Gio met de ‘Grote Nutspiegel’ aka ‘Machine Head’ zijn FOAL - 27,2 kg
50